Destylacja prosta oraz z użyciem pary wodnej to obecnie najpopularniejsze techniki pozyskiwania olejków eterycznych w przemyśle. Metoda ta była znana już w starożytności i wykorzystywana do ekstrakcji składników do perfum, a także w celach leczniczych oraz do balsamowania ciał. Prototyp alembika, urządzenia służącego do destylacji olejków, datowany jest na 3500 r.p.n.e. W późniejszych czasach technikę tę udoskonalili Arabowie. Do Europy nowoczesna forma destylacji dotarła dzięki znanemu arabskiemu medykowi Ibn Saud Avicenna (980-1037), któremu przypisuje się pierwsze uzyskanie olejku różanego. Proces ten polega na przepuszczaniu pary wodnej przez materiał roślinny, co pozwala na wydobycie i uniesienie cząsteczek lotnych obecnych w roślinie. Czas trwania destylacji może wynosić od kilku minut do kilku godzin, w zależności od rodzaju rośliny oraz różnic w lotności zawartych w olejku związków. Przykładowo, olejek BLavender pozyskiwany z kwiatów lawendy  destyluje się przez maksymalnie 1 godzinę. Po tym czasie para wodna, która zawiera olejki eteryczne, jest schładzana w chłodnicy i zbiera się w postaci cieczy w odbieralniku. Powstaje w ten sposób destylat, czyli mieszanka hydrolatu (substancji rozpuszczających się w wodzie) oraz olejku eterycznego (substancji lipofilnych). Następnie destylat poddaje się rozdzieleniu fazy wodnej od olejowej przy użyciu rozdzielacza. Wsad do destylatora ma pojemność 110 litrów - tyle zebranej lawendy wchodzi do jednego wsadu. Z takiej ilości pozyskujemy maksymalnie 4 litry hydrolatu lawendowego i 60 ml olejku eterycznego. Z olejku wytwarzamy gotowe produkty jak mydło, świeca czy rollon do ciała.